26 Mayıs 2010 Çarşamba

Başlıksız

Aynı hayatın içinde,birbirinden çok farklı yolcularız biz.


Aynı pencereden bakıp faklı şeyler görüyoruz çoğu zaman.Beraber boğuştuğumuz sorunları algılayış ve göğüsleyiş şeklimiz dahi farklı.Birimiz herşeyi gümbür gümbür kalabalıklarla,perde perde artan sesiyle çekinmeden bağırarak yaşarken;diğerimiz sessizliğiyle,bir bakışıyla kendini anlatmaya,anlaşılmaya çalışıyor (belki çoğu zaman ümitsizce).


Alışkanlık mı bizi bir arada tutan bilmiyorum.Zira farkına varmadan kölesi haline gelip;kırılmaz, ağır,görünmez prangalarla bağlanıyoruz onlara.Mutlu olup olmamak o noktadan sonra pek birşey ifade etmiyor sanki.Onlar oradalar varlar;sanki her zaman hayatımızın parçasıymışcasına.Canımızı ne kadar yakarlarsa yaksınlar bu kadar zamandan sonra varlıkları güven veriyor galiba.



Canımdan çok sevdiğim birisi bugünlerde çoook üzüntülü.Faklı şehirlerde olmak,arada mesafelerin olması işte böyle zamanlarda daha bir yıpratıcı oluyor.Sesindeki kırıklık içindeki acıyı telefondan bana taşımaya yetti ki ;kendisi nasıl hiç bilemiyorum.Yanında olabilsem,elini tutabilsem,kalbindeki acıya,kırıklıga dokunabilsem...Yapamıyorum ablacım hele sen herşeyi anlatan sesine rağmen ,konuyu geçiştirip benimle ilgilenmeye çalışıyorsun ya....içim daha bir acıdı.Dünden beri birşeyler sıkıyor,acıtıyor kalbimi.Ablacım sen bana hep en iyi dost oldun,bense üzülmekten başka birşey yapamıyorum şimdilik,taki sen konuşmak isteyene ya da kendi içinde sorununu çözene kadar.Seni çooookkkk seviyorum.......

6 Şubat 2010 Cumartesi

Bizimle veya bize rağmen, hayat bir şekilde akıp yolunu buluyor.Burada iş bize (bana) düşüyor biraz sanırım,kenarda kalıp izleyici mi olmalı; oyuna katılıp sahneye mi çıkmalı?

21 Ocak 2010 Perşembe

isimsizzz....

‘Bırak hayat sana rağmen değil, seninle beraber aksın. Düzenim bozulur, hayatımın altı üstüne gelir diye endişe etme. Nereden biliyorsun hayatın altının üstünden daha iyi olmayacağını?’ Elif Şafak, Aşk (sf.134)

28 Temmuz 2008 Pazartesi

Terör

Güneydoğuda silahlı kuvvetlerimizin yaptığı operasyonlarla iyice köşeye sıkışan hain örgüt;kinini masum,savunmasız insanlarımıza yöneltti.Ne yaparsanız yapın ,canımızı ne kadar acıtırsanız acıtın ,bu millet daha büyük bir güçle ,daha büyük bir beraberlik ve kardeşlikle birbirine sarılır hainler.
Evet birkez daha huzunlere boğulduk.Allah tan yaralılarımıza acil şifalar,vefat eden vatandaşlarımıza rahmet diliyorum.Yüce Rabbim yakınlarına sabır versin,hepimizin başı sağolsun...

25 Temmuz 2008 Cuma

Yeniden

Uzun bir araydı benimkisi.Aslında ara demekte yanlış sanırım;daha çok uzun bir uyku gibi ,herşeyden ,herkesten elini eteğini çekmek gibi.Neden?

Bilmiyorum;belki ihtiyacım vardı kendimle olmaya.Sadece kendimle, düşüncelerimle başbaşa kalmaya.Şimdi başını karların arasından güneşe uzatan kardelen gibi hissediyorum kendimi.Silkinmem ,kaldığım yerden devam etmem lazım hayata, hayatıma.

Bu sefer daha kararlı ,daha inatçı olmalı daha bir güçlü asılmam lazım herşeye....

Veeee çok daha azimli..Hadi vira diyelim....

23 Kasım 2007 Cuma

huzur

İzel şarkısını ''bize biraz gurur lazım ''diye söyleyedursun,ben ''bana biraz huzur lazım ''diyorum kaç gündür.